Λίγα λόγια για εμάς
Η οικογενειακή επιχείρηση «Potsios Wine» δραστηριοποιείται στην παραγωγή και εμπορία οίνου και αλκοολούχων ποτών. Οι φιάλες του κρασιού είναι αριθμημένες ως ένδειξη μιας περιορισμένης παραγωγής που στοχεύει στην ποιότητα. Το κρασί παράγεται με μεράκι από ανθρώπους που αγαπούν την τέχνη της οινοποιίας από ιδιόκτητους αμπελώνες στο Αμφιλοχικό Άργος.
Η διαδικασία παραγωγής πληροί όλες τις διεθνείς προδιαγραφές (ISO κλπ.). Η Ελλάδα έχει μια παράδοση τουλάχιστον 3000 ετών στην οινοποιία. Η αξία της αιτωλοακαρνανικής γης στην παραγωγή υψηλής ποιότητας οίνου εντοπίζεται ήδη στην αρχαία ελληνική μυθολογία. Ο Οινέας υπήρξε βασιλιάς της Καλυδώνας (σημερινή Αιτωλοακαρνανία) και θεωρείται ότι εισήγαγε την αμπελουργία στην περιοχή.
ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΙΝΕΑ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ
Από το μεσουράνημα του κρασιού στις Οινιάδες και την Καλυδώνα μέχρι τους σύγχρονους αμπελουργούς της περιοχής μας. Η αιτωλική γη έχει ταυτιστεί με τις έννοιες της ευφορίας και της αφθονίας. Η Αρχαία Ελληνική Μυθολογία τη συνέδεσε με έναν από τους βασικότερους μύθους, το μύθο της πάλης του Ηρακλή με τον ποταμόθεο Αχελώο. Το «κέρας της Αμάλθειας», που αποσπάστηκε θριαμβευτικά από το θεό Αχελώο, είναι το αιώνιο σύμβολο της αφθονίας του χαρίστηκε ως δώρο στους κατοίκους της Αιτωλίας, συμβολίζοντας τις γονιμοποιές ιδιότητες του ποταμού. Το γεγονός ότι ηττήθηκε θεός στην πάλη του με άνθρωπο δείχνει το μέγεθος του πλούτου που του χαρίστηκε: «παν αγαθόν εχορηγείτο τω χρήζοντι», (Ευστάθιος Θεσ.) «…ανθών παντοίων ευωδών και οπωρών πληρούσι, και ούτως η πολύπλουτος των δώρων αφθονία τω κέρατί μου έγκειται τω καθιερωθέντι», (Οβίδιος).
Η κοίτη του Αχελώου μετατοπίστηκε προς τα δυτικά, αφήνοντας «πολλήν και πάμφορον χώραν», γόνιμη γη, κατάφυτη από πληθώρα οπωρικών: μηλών, ροδιών και σταφυλιών (Διόδωτος Σικελιώτης Δ’ 35). Η κυριαρχία της αμπέλου και του κρασιού στη Ν. Αιτωλία μπορεί να θεωρείται απολύτως επιβεβαιωμένη. Αυτό τεκμηριώνεται κατ’ αρχήν από τα πολλά τοπωνύμια της περιοχής που έλκουν την καταγωγή τους από τον οίνο και την άμπελο.
Οι Οινιάδες ήταν μια από τις πιο σημαντικές πόλης της αρχαίας Αιτωλοακαρνανίας, ακριβώς, δίπλα στον Αχελώο. Η ονομασία της υποδηλώνει τόπο ή περιοχή παραγωγής οίνου. Η ετυμολογία της, που μπορεί να ανάγεται στη ριζική λέξη «η οίνη» (=άμπελος), επιβεβαιώνεται τόσο από την συσχέτισή της με την ήμερη άμπελο, αφού όπως προαναφέρθηκε η περιοχή ήταν γνωστή από την αρχαιότητα σαν «αγαθή γη» για την εφορία της (Παυσανίας, Μεσσηνιακά 25), όσο και από τις άγριες αμπέλους και τις αυτοφυείς κληματαριές που ως πρόσφατα αφθονούσαν στα μέρη, κλαρωμένες συνήθως σε πολλά λιμναία και παραλιμναία δέντρα, και το φθινόπωρο ήταν κατάφορτες με στυφά μαυροστάφυλλα, τα λεγόμενα γρέτζελα (Μιτάκης, 1986:21).
Εξίσου πιθανή είναι η ετυμολογία των Οινιάδων και από τη ριζική λέξη «ο οίνος» (=κρασί), καθώς η περιφέρεια ήταν ανέκαθεν γνωστή για την πολλή και την εκλεκτή της οινοπαραγωγή, ενώ μέχρι και πριν λίγα χρόνια υπήρχαν στο Μεσολόγγι και στο Αγρίνιο οινοπωλεία και εστιατόρια που διαφήμιζαν πως είχαν γνήσιο κρασί Κατοχής, πόλης της Αιτωλίας δίπλα στους Οινιάδες (Μιτάκης, 1986:21).
Μια Τρίτη επίσης ετυμολογική προσέγγιση αποδίδει την ονομασία της πόλης στο όνομα ενός πληθυσμού αμπελουργών που είχαν εισάγει αυτό το φυτό , άγνωστο ακόμα στην υπόλοιπη περιοχή, ερμηνεία που βρίσκει απόλυτη αντιστοιχία σε έναν ακόμα μύθο που αναφέρεται στην Αιτωλία και σχετίζεται με την εμφάνιση της πρώτης αμπέλου στη χώρα (Δημητρίου, 1961).
Σύμφωνα με τον Εκαταίο τον Μιλήσιο, το περιστατικό έλαβε χώρα λίγο μετά τον κατακλυσμό του Δευκαλίωνα, όταν ο ένας του γιος, ο Οροσθέας, εγκαταστάθηκε, στην Αιτωλία, ως πρώτος βασιλιάς της. Στην Αιτωλία η σκύλα που γέννησε ένα κομμάτι ξύλου, το οποίο όταν ο Οροσθέας έθαψε, εκείνο βλάστησε ένα κλήμα αμπέλου φορτωμένο σταφύλια. Σε ανάμνηση του γεγονότος αυτού ο Οροσθέας ονόμασε Φύτιο το γιο που απέκτησε στην συνέχεια. Γιος του Φύτιου ήταν ο Οινέας, το όνομα του οποίου προέρχεται από την λέξη «οίνη», όπως αποκαλούσαν τότε οι Έλληνες την άμπελο (Ρίσπεν, 1953:461-462).
Από τον Οινέα ονομάστηκε οίνος το κρασί.
